Kinderdagverblijf in brand

“In de nacht van 5 op 6 juni om half vijf word ik uit mijn bed gebeld. Ons dagverblijf staat in brand, dat wil zeggen: het houten schuurtje dat tegen het pand aanleunt. De brand slaat vervolgens over naar het zinken dak van het pand, waarachter houten balken zitten die ook vlam vatten. Wanneer ik even later arriveer, lopen brandweermensen in en uit. Ik denk eerst: ‘Mijn God, hebben ze het wel onder controle?’. Maar al snel daarna besef ik dat er gelukkig geen kinderen aanwezig zijn. Ondanks de chaos is er binnen geen bluswaterschade.

Kinderen staan zo weer op de stoep

Vlak nadat de brandweer is uitgerukt, meldt Salvagecoördinator Benno zich bij me, een bijzonder gedreven man. Hij stelt me helemaal op mijn gemak. We kunnen dus straks om half negen open, een pak van mijn hart. Over een uur gaat een schadestopbedrijf aan de slag om de eerste rotzooi op te ruimen. Meteen daarna belt hij TBO: Team Brand Onderzoek, omdat de brand hoogstwaarschijnlijk is aangestoken. We hebben hier sinds een tijdje last van hangjeugd.

Korte lijntjes
De mannen van het schadestopbedrijf weten precies wat ze doen. Ik moet aan een hoop dingen tegelijk denken, dus ik ben wat dat betreft blij dat Benno met raad en daad bijspringt en mij adviseert over het verdere verloop. Tijdens een BHV-cursus begin dit jaar hoorde ik voor het eerst over Salvage, nu ervaar ik aan den lijve wat ze allemaal doen. De TBO-medewerker arriveert vroeg in de ochtend. Ik ben verrast over de snelheid waarmee dit soort zaken wordt geregeld, kennelijk heeft Salvage korte lijntjes.

Cruciale hulp
Rond het middaguur is de stof enigszins neergedaald, en kan ik even ‘landen’ en terugblikken. Dit was de eerste keer dat ik een brand van dichtbij heb meegemaakt. Een volgende keer zou ik beter weten wat te doen, nu liep ik achter de feiten aan. De eerste hulp na brand die de Salvagecoördinator bood, was dus echt cruciaal. Benno hield mij tijdens die vroege, chaotische uren op de been, letterlijk en figuurlijk.”